Πολλοί ιερείς συμβουλεύουν τους εργαζόμενους να δουλεύουν μεν, ώστε να μην χαλάσουν τη νομοθεσία, το όποιο Κυριακάτικο έσοδο όμως, θα ήταν καλό να δοθεί στη φιλανθρωπία. Ορθότατο! Με τους αγοραστές τι γίνεται όμως; Διότι εκείνοι δεν είναι που κινούν το γρανάζι της Κυριακάτικης εργασίας; Πέρα από το θρησκευτικό κομμάτι, ένας νόμος περί λειτουργίας των καταστημάτων τις Κυριακές, αλλοιώνει και τον ίδιο τον ελληνικό πολιτισμό. Οι άνθρωποι άλλωστε, δεν είναι σκλάβοι των χρημάτων, ώστε να μην μπορούν να αναπαύονται την Κυριακή. Με τα λίγα και με τα πολλά, τα ψώνια μου τα έκανα το Σάββατο, σεβόμενος τον πολιτισμό και τη θρησκεία μου, τομείς που γίνεται προσπάθεια να εκφυλιστούν.
Κόντρα στις προσπάθειες της αλλοίωσης, ας εναντιωθούμε έστω και σιωπηλά, σε αυτό το έκτρωμα που έχει ψηφιστεί. Διότι στην αρχή, το "άνοιγμα" μυρίζει ελευθερία, έρχεται η ώρα που τα χέρια και τα πόδια μας δένονται σφιχτά, με την "ελευθερία" να είναι ποτισμένη από το αίμα και την αμαρτία! Στην Παλαιά Διαθήκη αναφέρεται το εξής άλλωστε: Καί συνετέλεσεν ὁ Θεός ἐν τῇ ἡμέρα τῇ ἕκτῃ τά ἔργα αὐτοῦ, ἅ ἐποίησε, καί κατέπασε τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ ἀπό πάντων τῶν ἔργων, ὧν ἐποίησε. Καί εὐλόγησεν ὁ Θεός τήν ἡμέραν τήν ἑβδόμην καί ἡγίασεν αὐτήν, ὅτι ἐν αὐτῇ κατέπαυσεν ἀπό πάντων τῶν ἔργων αὐτοῦ, ὧν ἄρξατο ὁ Θεός ποιῆσαι... Και για να μιλάμε με ακρίβεια, η αργία της Κυριακής ισχύει από τον 4ο μ.Χ. αιώνα, όταν θεσπίστηκε από τον Μέγα Κωνσταντίνο στο Βυζάντιο, σε "αντικατάσταση" της αργίας του Σαββάτου των εβραίων, μιας και η τελευταία θυμίζει την κάθοδο του Ιησού στον Άδη, ενώ η πρώτη θυμίζει την Ανάσταση!