Τα χρόνια αυτά υπογράφονται οι Συνθήκες του Νεϊγύ και των Σεβρών, το 1919 μ.Χ. και το 1920 μ.Χ. αντίστοιχα. Η Ελλάδα επεκτείνει εκ νέου τα εδάφη της. Η Δυτική και η Ανατολική Θράκη, αλλά και η Σμύρνη, βρίσκονται σε ελληνικά χέρια. Λίγο αργότερα, ο Βασιλιάς της Ελλάδας Αλέξανδρος ο Α΄ θα πεθάνει κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, ύστερα από δάγκωμα μαϊμούς που είχε μεταφερθεί στο Τατόι.
Οι νέες εντάσεις που θα ξεσπάσουν στην Ελλάδα για την διαδοχή του θρόνου, θα έχει ως αποτέλεσμα, να βρεθεί η πολιτική Βενιζέλου στο επίκεντρο των Διαξιφισμών. Οι Φιλελεύθεροι Βενιζελικοί ήταν της απόψεως, πως ο πόλεμος στη Μικρά Ασία πρέπει να συνεχιστεί, πιστοί στην "Μεγάλη Ιδέα". Η Ελλάδα όμως, δεν είχε ξαποστάσει καθόλου από τους συνεχείς πολέμους στους οποίους συμμετείχε. Αυτός είναι και ο λόγος, που οι προτάσεις που έκαναν οι Βασιλόφρονες, η Ηνωμένη Αντιπολίτευση δηλαδή, για τερματισμό του πολέμου, θα γίνουν τόσο αποδεχτές από την Ελληνική κοινωνία, ώστε να βρεθούν στην εξουσία αρκετά σύντομα.
Όταν ο Κωνσταντίνος ο Α' θα επιστρέψει με δημοψήφισμα, οι Μεγάλες δυνάμεις θα απομακρυνθούν από την υποστήριξη της Ελλάδας. Λειτουργούσε και ως μια περίφημη ευκαιρία για να προωθήσουν εκ νέου τα συμφέροντα τους. Στον πόλεμο που συνεχιζόταν στην Μικρά Ασία, παρά τα όσα ειπώθηκαν στη Συνδιάσκεψη των Παρισίων, στην οποία δόθηκε εντολή να αποσταλεί στρατός στη Σμύρνη, δεν υπήρξε η παραμικρή βοήθεια, ηθική, οικονομική ή σε ανθρώπινο δυναμικό. Η Ελλάδα αναμείχθηκε στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο βοηθώντας τις Μεγάλες Δυνάμεις, κάτι το οποίο όμως, ήταν προφανές πως δεν εκτιμήθηκε! Οι Μεγάλες Δυνάμεις δεν χρειαζόντουσαν την Ελλάδα πλέον.
